donderdag 29 november 2007

Ik doe zo mijn best

Ik begrijp echt niets meer van mijn baasje. Ik doe zo mijn best een behulpzame poes te zijn. Ik geef aan wanneer het etenstijd, ver van tevoren, want als hij eenmaal bij de computer zit, let hij niet op de tijd. Ik help mee het melkkannetje af te spoelen, en gooi er wat water over. Ik verwarm de kant van zijn bed, en ga als hij in bed ligt, goed tegen hem aan liggen om hem warm te houden. Ik bewerk de ramen, dan kan hij goed zien, wanneer hij ze weer moet zemen. Ik knoei wat op de grond, zodat hij goed weet welke plek hij nog moet stofzuigen. Vinden jullie nu ook niet, dat ik heel hard werk!
Maar nu komt het! Hij heeft zo genoeg van mij, dat hij wilt gaan emigreren. Ik heb wel niet begrepen waarheen, maar hij zegt het wel! Volgens het vrouwtje zal het zo'n vaart niet lopen, want hij wilt nooit alleen op reis, en het vrouwtje gaat echt niet met hem mee. Zij is wel blij met mijn goede bedoelingen en blijft lekker in Nederland. Gelukkig maar. Zal ik nog meer mijn best moeten doen? Dan moet ik wel snel gaan bedenken, wat ik nog meer kan. Misschien is aan zijn broek hangen, zodat hij niet weg kan, wel een goed idee. Wel goed kijken of hij wel een broek aan heeft, anders waardeert hij het helemaal niet, dat heb ik al eens uit geprobeerd. En dan ga ik nu eens goed uitrusten en een dutje doen, dan komen de ideeën vanzelf wel.


Copyright © Thea Bekers 29-11-2008


Geen opmerkingen:

Een reactie posten